İstersen gel sıkı sıkı tutunalım şimdi. Ayaklarının parmak ucundan topuğuna kadar tabanını yere deydirelim. Böyle onun üzerinde olduğunu yeryüzüne gösterelim. Ne kadar tanışıklığın, ne kadar ilişkin, ne kadar sevdiğin, ne kadar bağın varsa hepsine bir sevgi mesajı yollayalım. Bizim burada, ısrarla ayakta olduğumuzu herkesin duyacağı eşikten bi güzel bağıralım. Bedenimizden sadece bir tane var diye ve o beden burada diye sevinç gözyaşlarını yerlere beleş beleş dökelim. Sonuna kadar lafını hafızamızdan silip, son kelimesini lügatımızdan kovalım. Ellerimizin birbirine olan kenetini kuvvetlendirip, damarların içindeki kanın nefesini ara ara durduralım. Vücudumuzdaki her hücrenin bizim emrimizde çalıştığını bir kez daha tekrarlayalım. Hepsini tek tek ifadeye çağırıp, geçmiş cezaları için müebbet yazalım. Biz onları seviyoruz ya, şımarıp kendilerini bırakmasınlar diye, elimizi hep tetikte tutalım. Ruhumuzun bedene hakimiyetini tam ve eksiksiz kılalım. Onu içimizde öyle bi tutalım ki, çıkmak vakti geldiğinde bizi bırakacak gücünü gözlerinden alalım.

Haydi istersen gel, rahatsız aidiyetimizi bu Dünya’ya bırakalım!

Ya da istersen gel, paralel evrendeki tüm benlerimizi bulalım. Hepsine sesli mesaj bırakıp kaçalım. Onların aslında biz olduğunu, bizim de aslında onlar olduğumuzu söyleyelim. Kafayı yeyip, başlarını semaya dikmeye onları mecbur edelim. Dejavulara dejavu yaşatalım. Kendimizden özbenler yaratalım. İstediğimiz gezegenlerde dikey, dikey dolaşımımızı sağlayalım. Ruhumuza türlü kılıflar dikip, başka evrenlere fırlatalım. Şu Dünya’yı üzerinde olduğumuz masalı ile kandıralım. Aslında pek çok evrende de var olduğumuzu, aslında buradaki bizden bir tane olmadığını söyleyip kafasını kurcalayalım.

İstersen, rüyalarında bulduğun mutluluğu klonlayıp, tüm evrendeki senlere dağıtalım.

Yani, demem şu ki; şu hayatın bize oynadığı tüm oyunların hedefini şaşırtalım