Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara…

Sanki ayaklarımın bir adım ilerisinde duruyor yeni açmış bir gonca. Bülbüller de güllerin üzerinde naralar atıyor. Nasıl birbirlerine kavuştular diye kendime sormadan, sorgulamadan izliyorum onları. Sanki bize öğretilmiş tüm bellekler yalanmış gibi, masalmış gibi. Deprem sadece binaları yıkmazmış gibi, seller evleri yutmazmış gibi, afetlerin en ortak hali olağan üstü olması gibi. Öyle ise benim de kalbim bir afetten geçiyormuş gibi…

Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara…

Ve benim ellerim bir sülük tedavisine maruz kalmış gibi. Tüm açık yaraların üzerine konaklaşmış beni tedavi etmek için uğraşmaktalar gibi. Nereden geldiler, kim gönderdi bilmiyorum ama sürü ile ellerimden yüreğime iyileştirmek için hücum etme halindeler sanki.

Öyle ki, zamanın hınzır hızına meydan okumaya çalışırken ben, birileri evrenin saatini bana uyarlayıp hızlıca akıtmak peşindeler. Dedim ya afet benim kalbime uğradı, yaktı, yıktı geçti ama akut zaten içimde halihazırda idi. Ve işte bu yüzden;

Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara…

İmdi, bir ceylan düşün ki korku ile kaçmış aslan pençesinden, bir ceylan düşün ki, şah damarına beklenen koca bir diş ısırığı ile öleceği yüzde yüz iken ölmemiş, bir ağaç bulmuşta arkasına masumca gizlenmiş. Kader bu ya açlıktan kükreyen aslanın burnuna bi virüs oturmuş, ceylanın o tatlı etinin kokusunu almasına engel olmuş. Koca aslan küçük bir ağacın arkasına gizlenmiş ceylanı bulamaz olmuş. Olmuş işte! Ceylanın gözleri acıdan dolmuş, sevinçten dolmuş, korkudan dolmuş, heyecandan dolmuş. Kendine bir söz vermiş; beni bu ağacın ardına saklayan içimdeki büyük, masum güç ile artık aşamayacağım kötülük yok. Beni hayretle izleyen arkadaşlarımdan kötü kalpli olanları ellerimle düşüreceğim gönlümden. Gözlerimi daha bi açıp kendime hep yakın duracağım. En çok kendimi bileceğim ve en çok kendimi seveceğim… Ve işte bu yüzden;

Sanki dönecek gibi mevsim kıştan bahara…

Teşekkürü de bi kendime edeceğim. Hayatı bu kadar tatlı olumlayabildiğim ve içime konan büyük gücü dışarı çıkartabildiğim için bi kendime teşekkür edeceğim. Baharın gelişini bi kendimle kutlayacağım, bi kendim için seveceğim, bi kalbim için göreceğim güzel gözleri, bi kendime söyleyeceğim kendimi ne kadar sevdiğimi…

İnanıyorum ki ben böyle durdukça;

Kesin dönecek mevsim kıştan bahara…