“Ama neye yarar hazır olmak,
Yalnızca yapabilmek önemli olunca?”
Bay Keuner
Yapabilmek ve edebilmek fiilleri hayatımızın hiçbir döneminde bu kadar önemli ve değerli olmadı! Önceden öğretmenler öğrencilerin sınav kağıtlarını değerlendirirken “gidiş yolu”ndan puan verirlerdi. Uğraştıkları her problemin sonucuna varmadan evvel, hangi yolları denemiş ve hangi çabalar sonucunda yapamamış olduğuna bakarlardı. Şimdi toplumsal ve bireysel olarak “yaptı mı?” diye bakıp tek ve tam puanı yapıştırıyoruz. Ya yapamadın (bir-başarısız), Ya da yaptın (beş-pekiyi)…
Sonuç ne kadar önemli?
Sonuç amma da önemli?
Sonuç bu kadar mı önemli?
Düşündüm ve ruhumu yeşil bir armut koltukta biraz dinlendirdim. O oturdukça oturdu, içime dönmek istemedi, o istemedikçe ben sıkıldım, ruhsuz olmanın kalbimi ne kadar da acıttığını anladım. Neyse ki, sonuçta ruh denilen, iç alevi geldi oturdu bedenimdeki yerine. Anlattı bir bir bana neler düşünüp, ne karar verdiğini. Bana, yani bedenimde hapsolmuş hali ile bana, bir sürü fırça attı. Sen de yapıyorsun bu hataları dedi. Beni her zaman böyle dinlenmelerde unutup, bensiz nasıl olduğunu hissetmelisin dedi. Özetle; Kocaman ve geniş yargılarda kendimizi tuttuğumuzu ve de unuttuğumuzu söyledi. Sonucunda sana hiçbir yararı olmadı diye bir sürü insanı geride bıraktığımızı, bir sürü olayın hafızamızda bile kalmasını engellediğimizi anlattı. Geçici bir sonuca ulaşmış kazanımlara kendimizi inandırdığımızı, sonucu kötü olan her türlü olaydan elimizi eteğimizi çektiğimizi söyledi. Sonuç denen şeye gereğinden fazla önem vererek hayatımızı her gün bir sonuca bağladığımızı da konuşmasına ekledi.
Peki, dedim. Ağzımın payını aldım ve oturdum yerime. Ruh bu. Bedenim için en gereklisi. Onun dediğini duyumsarım, anlarım, dinlerim. Onun sözlerine değer veririm. Bundan, onun her durumda harika düşüncelere sahip olduğu sonucunu çıkartmam, bu tür çıkarımları insanların bana karşı herhangi bir eyleminden, onların aslında ne tür bir insan olduğu yargılarını oluşturmak için de yapmam, tabii bu eylemler tutarlı yinelemeler halinde karşıma çıkmıyorsa….
Neyse,
Şimdi oturmuş bu yazıdan ne sonuç çıkacak diye beklemekte isen, yazının başına bi dön lütfen. Yok böyle bir sonuç! Beraber durumu değerlendirdik, sen kafanda netliğe varmak için bir sonuç bulmak istiyorsan kendin yapabilirsin. Benim için bu gidiş yolları yeterli, inanıyorum ki senin için de gayet yeterli!
Ne düşünüyorsun?
Düşünceni duymak güzel olurdu. Yorum bırak.